Over suiker, snoep en chocolade of toch niet?

Sinds ik in mijn zwangerschap van Joris werd geconfronteerd met zwangerschapsdiabetes ben ik mij meer bewust geworden van alle toegevoegde suikers die in ons eten zit verwerkt. De kans dat ik later namelijk diabetes ontwikkel is groter, omdat ik al zwangerschapsdiabetes heb gehad (in beide zwangerschappen overigens). Daarnaast heb ik ook PCOS (poli cystinair ovarium syndroom) waarbij je lichaam ook moeite heeft met de afbraak van glucose (suiker). Na de zwangerschap van Joris ben ik me ook meer in de toegevoegde suikers gaan verdiepen en zijn we 'gezonder' gaan eten. Onder andere hielpen de boeken van The Green Happiness (www.thegreenhappiness) mij hierbij.
Dit resulteerde in ieder geval dat ik in de zwangerschap van Thijn pas aan het einde van de zwangerschap, zwangerschapdiabetes ontwikkelde en ook minder insuline hoefde te spuiten.

Photo by Pete Wright on Unsplash

Maar hoe werkt dat nu echt minder toegevoegde suikers eten?
Dat is echt mega lastig, want ik ben echt een snoep en chocolade freak. Vooral dat laatste! Er gaat zo een zak M&M's en twee chocolade repen in de week er door heen en het allerliefste doe ik chocolade pasta op mijn brood. Dit mocht natuurlijk de laatste vijf weken van mijn zwangerschap echt niet meer (ik at dit natuurlijk daarvoor al niet, maar sjoemelde soms). En nam me zelf voor mij in de kraamweek nog even lekker te keer te laten gaan aan alle suikers en dan weer te stoppen. Maar....dat is moeilijk zeg!

Voor mij werkt het eigenlijk het beste als ik het gewoon niet koop. Ik ben een emotie eter en vooral als ik mij verveel en niets om handen heb ga ik eten. Een blog er over schrijven zorgt dus ook voor minder suikers behoefte en is een goede afleiding, net als het huishouden en het naaien van kleding voor By Anne&Moon (dus kom maar op met die bestellingen, daar wordt ik kilo's lichter van).

Foto bij Kat Bruni on Unsplash

Hoe doe ik dat dan met mijn peuter?
Eet Joris dan geen snoep en chips zal jij je afvragen en wat krijgt hij op zijn brood? Het eerste jaar heb ik echt alle toegevoegde suikers vermeden. Ik kocht koekjes en 'snoepjes' van Ella's Kitchen, Goodies of De Kleine keuken. Af en toe kreeg hij wel van Liga de Nijntje koekjes, maar dat is niet vaak geweest. Na het eerste jaar ben ik wat minder streng geworden betreft de toegevoegde suikers.

Vaak kijk ik op verpakkingen van koekjes wat de hoeveelheid koolhydraten en hoeveelheid suikers is, dit is overgebleven uit mijn eerste zwangerschap. Als iets meer dan 20 gram suiker op 100 gram inhoud heeft, neem ik het sowieso al niet mee naar huis. Aan snoep koop ik voor Joris eigenlijk alleen de koetjesrepen (want hij is net als ik gek op chocolade), rozijntjes of rozijntjes met een yoghurt laagje. Joris vind dit dan ook prima.

Chips krijgt Joris af en toe, vaak koop ik dan zo'n uitdeel zak en krijgt Joris een half zakje en de dag daarna de andere helft of we delen dit. Ik denk dat ik zo'n uitdeelzak 1x per 2 maanden koop en dit is dan binnen 4 weken wel op. Ook omdat Yoeri en ik dan 's avonds aan de chips zitten.

Wat vind Joris van zijn snoep?
Onlangs was ik met Joris op onze dorps markt. Bij de notenboer krijgen de kinderen een snoepje aangeboden. Zo ook Joris. Ik wilde Joris het snoepje geven (een banaanschuimpje) en hij stortte zich huilend ter aarde. Ik schrok me een hoedje, het was druk op de markt en ik had niet echt zin in strijd. En, ik snapte ook niet echt waarom hij nu moest huilen. Na een paar keer vragen kreeg ik het eruit, hij wilde het snoepje niet, maar een nootje! Dus...mama at het snoepje uit eindelijk op ;)
De week daarna had Joris €0,50 cent gevonden en ik dacht, misschien vind hij het wel leuk om er iets van te kopen en gingen we langs de snoep kraam op het marktje. Dat vond Joris wel leuk en de marktkoopman zocht ook lief mooie zachte snoepjes voor Joris uit. Die gingen mee in een zakje (papieren ;) ) naar huis en thuis in zijn snoep trommeltje. Op een snoep moment kon Joris daarvoor kiezen, maar koos hij ook wel eens voor de gogola (chocola) of rozijntjes.

In de zelfde week maakte ik voor Joris een monkey platter ( een bord met allemaal verschillende (gezonde) hapjes) voor het avondeten en legde daar ook een paar dadels in kleine stukjes op. Dit deed ik wel vaker, maar wat mij nu op viel is dat Joris vrolijk tegen Yoeri vertelde dat hij snoepjes op zijn bord had liggen. De dadels gingen ook als eerste op!
Bij mij kwam dus in mij op, dat hij helemaal geen behoefte heeft aan ,wat wij als volwassenen (en oudere kinderen wellicht ook), de voor ons bekende snoep. Een dadel is al zoet genoeg en een lekkernij!

Dus....afgelopen week weer naar de markt. Ik vroeg de marktkoopman van de noten kraam naar vijgen, want de vijgen in de winkel bevatten extra honing. De marktkoopman wees mij op een nieuw soort, snoepvijgjes. Die nam ik mee net als een paar gedroogde abrikozen om te proberen.
Joris vindt ze beiden heerlijk en.....noemt het inderdaad snoepjes want na het leeg eten van zijn bakje vroeg hij: "mama meer snoep?"

De mini vijgjes, abrikozen stukjes en dadelstukjes

Hoe doen wij dat met andere suikers?
Joris krijgt dagelijks een broodje jam, chocopasta of stroop, poedersuiker op zijn pannenkoek, ijsjes uit de supermarkt of onderweg, taart op verjaardagen en op feestjes bij anderen of het kinderdagverblijf krijgt hij ook echt wel toegevoegde suikers binnen. Het is immers bijna niet te vermijden, en hij is er ook niet allergisch voor.

Gelukkig kiest hij zelf ook vaak voor kaas, worst of pindakaas op brood en eet hij dus net zo lief gedroogd fruit of een plakje worst dan een tumtummetje.
Maar als het kan, dan proberen wij hem wel zo gezond mogelijk op te voeden.

Hoe is jullie suiker/snoep beleid thuis? En is jullie mening en visie ook veranderd bij het krijgen van kinderen?